دیدار دوباره در کافه اروپا

آن روزها این کافه سر و روی درب و داغونی داشت چراغ هایش تاریک و کم نور بودند خیلی ها سیگار می کشیدند اما همه بلند بلند حرف می زدند و چهره شان خندان بود لیوان ها به هم می خوردند و می شد بگویی که سوروساتی برپاست .بسیاری از مشتری ها به خصوص آنهایی که مسن ترند از نخبگان فاسد گله می کنند از وعده های تحقق نیافته نبود هویت ملی و نبود امنیت شغلی و نیز محو شدن خیالات واهی شان غربی های کافه هم قبل تر ها این انتظارات خودشان را داشتند که با تغییر نظام سیاسی و اقتصادی کشور های پسا کمونیستی به سرعت رشد می کنند و خیلی زود شکافی که میان اروپای متحد به وجود آمده بود پر می شود